2009
30
sty
Carpe diem
Gwatemala, El Rancho
Przejechano 31397 km
Rano zegnam sie ze Sridhad´em. On zmierza na polnoc, ja na zachod. 4 godziny pozniej docieram do El Rancho, gdzie na rozstaju drog czekam na Heini. Wyruszamy bowiem na weekend do serca Gwatemali.
Lubie w podrozy to, ze zyje ona swoim wlasnym zyciem, zupelnie odleglym od tego, ktore wiodlo sie wczesniej i innym od tego, ktore czeka na ciebie po powrocie. Tutaj domem jest hostel, w ktorym zascielasz lozko swoim spiworem i organizujesz mala, jednoosobowa przestrzen po swojemu. Ten dom zmienia sie co kilka dni, ale za kazdym razem jest tym twoim pokojem, twoim spokojem i twoim bezpieczenstwem. Spotykasz w nim ludzi, ktorzy na ten krotki czas staja sie twoja rodzina, twoimi bracmi i siostrami. Z nimi spedzasz czas, wybierasz sie na wycieczki, rozmawiasz, idziesz wieczorem na piwo. A potem znikaja. Ich miejsce zajmuja nowe miasta, nowe domy, nowe rodziny. Wtedy one staja sie tymi najwazniejszymi, jedynymi. W odpowiednim, kilkudniowym czasie.
Ze soba nosisz tez wszystko, czego potrzebujesz - kilka koszulek, 2 pary spodni, szczoteczke do zebow, cos od deszczu, cos od slonca... I okazuje sie, ze to ci wystarcza, ze juz niczego ci nie brakuje, a wrecz czasami masz az za duzo:) Tak zyje twoja podroz - od miasta do miasta, od kraju do kraju. Nieprzewidywalnie i przygodowo. Czesto bardziej to ona prowadzi ciebie niz ty planujesz ja. Pozwalasz jej wiec trwac, chwytajac te niezapomniane i niepowtarzalne chwile. Liczy sie tylko to, co Teraz. CARPE DIEM. 
Lubie w podrozy to, ze zyje ona swoim wlasnym zyciem, zupelnie odleglym od tego, ktore wiodlo sie wczesniej i innym od tego, ktore czeka na ciebie po powrocie. Tutaj domem jest hostel, w ktorym zascielasz lozko swoim spiworem i organizujesz mala, jednoosobowa przestrzen po swojemu. Ten dom zmienia sie co kilka dni, ale za kazdym razem jest tym twoim pokojem, twoim spokojem i twoim bezpieczenstwem. Spotykasz w nim ludzi, ktorzy na ten krotki czas staja sie twoja rodzina, twoimi bracmi i siostrami. Z nimi spedzasz czas, wybierasz sie na wycieczki, rozmawiasz, idziesz wieczorem na piwo. A potem znikaja. Ich miejsce zajmuja nowe miasta, nowe domy, nowe rodziny. Wtedy one staja sie tymi najwazniejszymi, jedynymi. W odpowiednim, kilkudniowym czasie.
Ze soba nosisz tez wszystko, czego potrzebujesz - kilka koszulek, 2 pary spodni, szczoteczke do zebow, cos od deszczu, cos od slonca... I okazuje sie, ze to ci wystarcza, ze juz niczego ci nie brakuje, a wrecz czasami masz az za duzo:) Tak zyje twoja podroz - od miasta do miasta, od kraju do kraju. Nieprzewidywalnie i przygodowo. Czesto bardziej to ona prowadzi ciebie niz ty planujesz ja. Pozwalasz jej wiec trwac, chwytajac te niezapomniane i niepowtarzalne chwile. Liczy sie tylko to, co Teraz. CARPE DIEM.
Zdjęcia (2)
Komentarze (2)
kinga t. - 2009-02-04 12:50i znowu nadrabiam zaleglości w czytaniu, a słońce w pokoju moich braci razi mnioe w oczy...wiesz jak baaaardzo za toba tesknie!!??ja chce jakies potwierdzenie, nr rezerwacji biletu bo zaczynam nie wierzyc ze ty tu wrócisz!!!
z drugiej strony wiem jednak ,ze podróż tak bardzo do ciebie pasuje i tak bardzo wtapia sie w twoj usmiech,ze glupio mi cie odrywac i przywolywac do tego co tu...
badz tam z calych sil i lat wiatr a ja jeszcze cierpliwie poczekam...no moze nie tak cierpiliwie ale poczekam :)
z drugiej strony wiem jednak ,ze podróż tak bardzo do ciebie pasuje i tak bardzo wtapia sie w twoj usmiech,ze glupio mi cie odrywac i przywolywac do tego co tu...
badz tam z calych sil i lat wiatr a ja jeszcze cierpliwie poczekam...no moze nie tak cierpiliwie ale poczekam :)
kinga t. - 2009-02-04 13:07http://www.vimeo.com/2979988
to jest maly filmik z krystiana i magdy wesela jak bys chicala zobaczyc :)
to jest maly filmik z krystiana i magdy wesela jak bys chicala zobaczyc :)
Zasoby: 
21.060 
21.737 
1.082.313 
3.423 
